donderdag 30 oktober 2008

Cash

Met de prostitutie is het goed verdienen, als je hard werkt. Dat weet iedereen. Je krijgt al je inkomsten in cash. Er is ooit één man geweest die me met credit card wou betalen. De rest gaat allemaal met flappen. Het is niet verstandig om dat in huis te houden, dus elke dag ga ik naar de bank om te storten.

Een keer per jaar moet ik mijn belasting regelen. We zijn legaal tegenwoordig, en dat betekent dat we belasting gaan betalen. Dat is best wel veel bij mekaar. Daarvoor heb ik een belastingadviseur, die alle formulieren voor me invult.

Soms denk ik wel eens: ik bewaar de cash gewoon ergens verstopt, en leef daarvan. Ik betaal alles in cash, en dan ben ik niet zoveel kwijt aan de belasting, "leges" en de BTW. Dat is niet netjes, maar het wil er niet in voor mij dat ik zoveel kwijt ben aan belasting. Zowat de helft! Ik werk ervoor, de regering niet. En zij krijgen bijna net zoveel voor mijn werk als ik. Als ik minder hard zou werken, zou ik minder aan de regering hoeven te betalen. Dat is heel vreemd, daar snap ik echt niks van.

EDIT: Ik was net begonnen met mijn blogje, en ik kon nog niet schrijven. Hier lijkt het dus net alsof ik maar één keer per jaar belasting hoef te betalen. Dat is niet zo, maar ik laat het dus aan mijn geldmannetje over. Die heeft mij maar één keer per jaar nodig.

vrijdag 24 oktober 2008

Makkelijk is doodsaai

Soms heb je moeilijke klanten, die altijd kritisch zijn en zich nooit laten verleiden. Soms heb je makkelijke klanten, die alles fantastisch vinden. De meeste klanten zijn er tussenin. Je zou zeggen dat de makkelijke klanten het fijnste zijn.

Nee hoor. Makkelijke klanten zijn saai. Als ik werk wil ik werken ook. Met een makkelijke klant is alles wat je doet geweldig, ook al doe je je best niet. Dat is niet motiverend. Vanochtend had ik een klant die pornootjes wou kijken terwijl ik met zijn tepels speel. Hij trok zichzelf af. Dat is heel makkelijk, het enige wat hij wil is dat ik doe of ik de porno ook heel spannend en geil vind. Maar in het echt verveel ik me vooral. Ik zit er een beetje bij, ik voel me niet echt aan het werk. Dan sleept zo'n uur voorbij.

Als je een moeilijke klant hebt gehad, en hij gaat weg, dan ben je blij dat je weer kan ontspannen. Je hebt hard gewerkt, en je mag weer even. Na een makkelijke klant heb je niet het gevoel dat je wat voor mekaar hebt.

Het ergste zijn de klanten die willen dat jij het ook fijn vind. Ze beffen en vingeren, ze masseren, nemen geurolie mee, willen een romantische sfeer. Ik lig er dan bij van: God man, ga toch neuken! Al die aandacht voor wat ik vind is maar moeilijk. Ik moet een toneelstukje opvoeren, maar als ik dat goed doe, gaat hij het alleen maar meer doen. Ik verveel me dood, want ik vind dat soort mannen helemaal niet geil. Ik moet zelfs nog oppassen dat ik het niet laat zien, want dan is de klant beledigd. Hij moet gewoon op zijn eigen plezier passen, ik vind dat veel fijner.

Geef mij maar een egoist in mijn bed, die er wat van kan. Dan heb ik het echt naar mijn zin.

donderdag 16 oktober 2008

Koffie

Ik geef het toe! Ik ben verslaafd aan koffie. Zonder koffie kom ik 's ochtends mijn bed niet uit. Vooral nou dat het herfst word, heb ik een hele pot nodig bij het ontbijt. Lekkere sterke filterkoffie. Wat ik niet opdrink bij het ontbijt gaat in de termos, en neem ik mee in de auto naar mijn werkflatje. Daar poets ik mijn tanden, want een koffieadem vinden de klanten niet geil.

Tussen elf en twaalf moet ik weer een kopje. Daarvoor ging ik naar een cafe in de buurt, want anders ruikt je hele flat meteen naar koffie. Dat is weer not done. En in de middag heb ik ook mijn koffie nodig na het middageten. Dan ging ik weer naar het cafe.

Nu heb ik een Senseo. Wanneer ik maar wil koffie zonder dat ik het huis uit moet, en zonder dat de hele flat meteen meurt. Zaaaalig! Het is niet zo lekker als filterkoffie, maar het is razendsnel en ik hoef er niet meer voor om te kleden om een bakkie te halen. Ik moet iedere keer wel even tanden poetsen of een tictac.

Een klant was net klaargekomen, en hij had nog vijf minuten over. Ik vroeg "Wil je nog wat, schat?" en hij zei "Eigenlijk gewoon een bakkie koffie!" En dat kan nu dus ook nog. Wat een wereldapparaat.

maandag 6 oktober 2008

Een dure zwerver

De meeste klanten zijn nette mannen. Dat zal voor de meesten mensen wel een verrassing zijn, maar het is echt waar. De meeste mannen hebben een goede baan, een huisje, een auto, en meer dan de helft is getrouwd. Ze hebben gezinnetjes met kindertjes, en soms zie je een leeg kinderzitje in de auto van je klant. Soms moeten ze snel weg omdat ze de kinderen van school moeten ophalen. Dit is de gemiddelde klant. Maar we komen ook veel andere soorten mannen tegen. Criminele types, of dure heren.

In de ochtend was het een zwerver. Hij staat bij de Dirk meestal met de Daklozenkrant, met zijn petje op en een blikje bier achter de prullenbak verstopt. Als er even niemand aankomt, neemt hij snel een slokje. Een heel gewoon typisch Amsterdams straatbeeld. Ik groet hem altijd bij de boodschappen. Ik zeg "hoi", en hij zegt netjes "goedendag".

S'ochtends werd er aangebeld, vroeger dan ik eigenlijk open wil zijn. Maar sommige mannen kunnen alleen vóór het werk bij me langskomen. Hij haalde me uit bed, want hij kwam niet op afspraak. Daar stond mijn zwerver. Ik sliep nog half, dus ik dacht dat hij de daklozenkrant kwam verkopen. Maar hij kwam voor mij, en hij betaalde in twee-Euro-munten.

Ik liet hem eerst douchen, en toen goed aan de slag. Hij was na de douche als iedere andere man. Tijdens de douche heb ik gekeken naar zijn kleren. Vies, oud, maar er zat wel een duur mobieltje in de broek. Ik heb geen idee hoe hij aan het geld voor een uurtje met mij is gekomen, maar ik vond het een heel groot compliment dat zo'n arm iemand zoveel voor me neerlegt.

Zwervers kunnen heel leuk zijn om mee te seksen.

EDIT: De zwerver had vantevoren gewoon netjes geboekt, hij kwam alleen te vroeg. Het lijkt doordat ik toen nog niet kon schrijven, alsof hij gewoon aan mijn deur kwam. Dat is natuurlijk niet zo. Ik had hem alleen niet als die zwerver herkend aan de telefoon.

vrijdag 3 oktober 2008

Adverteren

Ik heb een hekel aan adverteren. Als je voor jezelf werkt, moet je je eigen advertenties zetten. Internet is daarvoor tegenwoordig de beste plek. Ik adverteer op verschillende site's, en daar komt ook bijna al mijn klandizie vandaan. Ik heb een paar jaar terug een fotoshoot gedaan met een professioneel fotograaf, die mooie foto's van me heeft gemaakt. Die foto's heb ik zelf in Photoshop onherkenbaar gemaakt, want je wilt niet op straat worden herkend. Dat zit wel snor, maar de tekst?

Ik zit soms op mijn balkonnetje met mijn laptop, heel hard proberend een pakkende tekst te maken. En elke keer zet ik toch maar de oude tekst weer neer. Ik kom gewoon niet op iets nieuws, want dat verkoperige past eigenlijk niet bij me. En als ik eerlijk ben, dan zie ik de klanten nog niet reageren.

Mijn eerste advertentie heb ik gepikt. Het is de advertentie van een ander meisje, waar ik mijn haarkleur en cupmaat in heb veranderd. Niet netjes, dat weet ik ook wel. Ik weet alleen niet een pakkendere tekst te schrijven. Ik krijg "Writer's Block. Ik heb wat spelfouten erin staan, maar ik haal ze er niet eens uit. Dan verzin ik helemaal geen nieuwe meer! Zonder gekheid, je wilt niet te slim overkomen in je advertentie. Hoertjes horen een beetje dom. Dat vinden de klanten geweldig. Ze zouden moeten weten dat ik HBO heb.

Ja, en toch lukt het me weer niet om een nieuwe tekst te schrijven. Ook nu maar weer de oude tekst op de site. En wedden dat de eerste klant al binnen is als ik naar mijn mail ga?

donderdag 2 oktober 2008

Begin van mijn blog!

Ik lees al heel lang blogs, maar nu ben ik er zelf ook maar eens mee begonnen! Als ik blogs van anderen lees denk ik telkens: dat kan ik ook, maar nu er zo'n leeg invoerscherm voor me staat is het toch wel even griezelig.

Ik ga hier mijn ervaringen in de prostitutie opschrijven. Waarom? Omdat ik ze bij familie en vrienden niet kwijtkan. Mijn zussen willen er niet van weten, en mijn vriendinnen zijn ook veel te preuts, dus ik ga het wereldwijde web op.

Ik heb een poosje geschreven op een groot Nederlands vrouwenforum, maar daar ben ik ongeveer weggejaagd. Prostitutie gaat veel mensen toch nog steeds te ver. Op een blog kan ik lekker ongestoord mijn verhaal vertellen.